✅ تجربه پرواز و ورود از گیت دالاس ✅
این پیام مربوط به ۳۱ اکتبر ۲۰۲۴ هست
سلام
من دیشب وارد امریکا شدم از فرودگاه دالاس
پروازم از انکارا به استانبول و استانبول به دالاس و هر دو ترکیش
روزی که پاسپورت رو از پست انکارا تحویل گرفتم بلیط رو برای فرداش خریدم
قابل توجه دوستانه که میخوان بعد از دریافت پاسپورت و ویزا مستقیم از ترکیه وارد امریکا بشن
چون برای خودم خیلی سوال و استرس داشت براتون تجربم رو میذارم
بعد از خرید بلیط از ترکیش چک این انلاین کردم، ولی کارت پرواز صادر نمیکرد و خطای اطلاعات نا درست میداد. با پرس وجو فهمیدم برای کسایی که ویزای امریکا دارن کارت پرواز انلاین صادر نمیشه و طبیعیه
به فروکاه انکارا رفتم، شماره رزرو رو چک کرد و ۲ تا کارت پرواز رو صادر کرد
انکارا به استانبول و استانبول به دالاس
چمدون ها رو که وزن کرد ما مجموعا ۴۶ کیلوگرم بود اما یکیش ۲۰ بود یکیش ۲۶ و قبول نکرد و گفت اضافه بار میخوره و مجبور شدیم چمدون ها رو باز کنیم و دقیق تقسیم کنیم هر کدوم ۲۳ کیلوگرم
چمدان ها رو تحویل گرفتن و راحت سوار شدیم به سمت استانبول.
مهر خروجرو داخل فروگاه استانبول از هواپیما که پیاده میشیم قبل از ورود به سالن ترانزیت زدن.
گیت پرواز دالاس که باز شد.
ویزا رو چک میکنن
کارت پرواز
پوشه زرد رو میخوان با ادرس محل اقامت در امریکا
ضمنا بازرسی بدنی کامل مجددا و باز کزدن کوله ها و گشتن کامل رو شامل میشه
این رو در جریان باشید، طبیعی هست و روال کار.
و سوار شدن و ۱۳.۳۰ ساعت پرواز
ما صندلی رو انتخاب نکردیم رندوم داد اما جای خوبی بود ردیف ۲۶ و نکنه مهم که شانس ما کسی کنارمون نبود و ۳ صندلی برای ما ۲ نفر بود. اما اخر هواپیما تعدادی صندلی خالی بود و میشه جا رو تغییر داد.
داخل پرواز ۸ کیلو بار میشه برد و بیشتر کری ان میارن.
به محض ورود به دالاس
از هواپیما خارج شدیم و نقاله ها و پله ها رو طی کردیم و رسیدیم به گیت ورود. به بخشی مربوط به شهروندان هست. بخشی مربوط به توریست ها و کسایی که ویزا دارن. ما جزو اون دسته هستیم. با ویزا داریم وارد میشیم.
مستقیم ادامه دادم و رسیدیم به اون بخش
حدود ۲۰ تا گیت بود و افیسر ها به نوبت صدا میزدن
نوبت ما شد رفتیم و پاسپورت ها رو با پوشه زرد گرفت و پرسید سیگار و الکل دارید
گفتم سیگار دارم ۲ بکس گفت مشکلی نیست
گفتم چند تا پاکت هم داخل چمدان ها هست کفت اوکیه
پرسید غذا همراهتون هست
Food
گفتم در حد ۲ تا شکلات
گفت مشکلی نیست
بلند شد و گیت رو بست و گفت دنبال من بیایید.
از یه در رد شدیم و وارد بخش اداری شدیم.
پرونده های ما رو به مسئول اونجا داد و رفت. نشستیم تا صدامون کنن و یه اقایی اومد دنبالمون. در بخش داخل اداری رو باز کرد و گفت دنبال من بیایید
رفتیم و به یه اتاق خصوصی رسیدیم
شبیه اتاق بازجویی
گفت وسایلتون رو بذارید روی میز و بشینید.
نشستیم و سوالات شروع شد. اما تمام انگلیسی دیگه مثل سفارت نیست 🤦🏻♂️😂
از همسرم که کیس اصلی بود تمام سوالات رو مجدد پرسید و دقیق تر از افیسر سفارت و با تاکید بیشتر
مدرکت چیه، لیسانس. بالاتر که نداری؟ نه
شغلت چیه؟ دقیقا چیکار میکنی؟ واردات انجام میدید؟ چی خرید و
فروش میکنید؟
شرکت هستید دیگه؟ نه شخصی
چیه ؟ تجهیزات دندان پزشکی
دندان یعنی میفروشید و روکش؟ نه ، تجهیزات.
درست متوجه نشدم، یعنی چی؟ تجهیزاتی مثل شیلد و …
اهان. به کی میفروشید؟ هر دندان پزشکی که بخواد.
خودتون تولید میکنید دیگه؟ نه. ما فقط خرید و فروش میکنیم
شرکت هستید دیگه؟ نه کاملا شخصی
حرف انگار میخواست توی دهنت بذاره اما با لبخند و ارامش و ریلکس جواب دادیم
از من
مدرکت چیه؟ بالاتر چی؟
تو سفارت این سوالات رو افیسر از من به عنوان زیرمجموعه نپرسید اما افیسر فرودگاه پرسید
سربازی کجا رفتی؟ چرا نرفتی؟
شغلت چیه؟ اسمش رو بنویس رو کاغذ.
چند تا فروشگاه داری.
بالای ۱۰،۰۰۰ دلار دارید؟
از ایران اومدید؟ گفتیم نه از ترکیه از انکارا
اصلا نپرسید برای چی مستقیم اومدید و ایران نرفتید
کجا میخواهید برید؟ همین ادرس درسته؟ بله
شماره کسی که داری میری پیشش رو بده و نسبتش رو بگو.
شماره های موبایل ایرانمون.
گفتم سیم کارت همراهمون نیست
گفت ایراد نداره
و در نهایت گفت من میرم براتون پاس ها رو مهر کنم و بیام.
ما هرجای مکالمه رو نمیفمیدیم میگفتیم نفهمیدیم و مجدد ارومتر سوال میکرد
ریلکس بود کلا و استرس زیادی نداشت
پاس ها رو مهر زده تحویل داد و گفت
Welcome to america
دیدگاهتان را بنویسید