تجربه مصاحبه ابوظبی

#تجربه_مصاحبه
✅ سفارت :ابوظبی
✅ کیس اصلی: آقا، متأهل
✅ وضعیت سربازی: نیروی انتظامی
✅ وضعیت ویزا: AP
✅ کیس نامبر حدودی: ۵۵۰۰
✅ تاریخ سابمیت:  8 May
✅ تاریخ دعوت: 12 February
✅ تاریخ مصاحبه:  29 April
✅ زبان مصاحبه: انگلیسی
✅ مدرک تحصیلی: فوق لیسانس
✅ شغل: مدیر مارکتینگ شرکت خصوصی
✅ تمکن و اسپانسر: نداشتیم و نخواستن

تجربه مدیکال:
ما صبح زود روز 21 اپریل رسیدیم و بعد از اجاره ماشین رفتیم خونه ای که اجاره کرده بودیم. بعد از گذاشتن وسایل و یه استراحت کوتاه مستقیم رفتیم ساختمان مدیکال. تا وارد میشید یه نگهبان داره که در آسانسور رو باز میکنه و راهنمایی میکنه که باید برید طبقه بالا. به محض خروج از آسانسور میرید سمت چپ و اتاق شماره 18 رو پیدا میکنید. یه منشی نشسته که به ترتیب ورود افراد صداتون میکنه و بعد از گرفتن پاسپورت، بهتون یه فرم آبی چهار صفحه ای میده که فقط  هر کدوم از افراد داخل پرونده نیازه یه قسمت هایی اش رو پر کنند. مثل: اسم و فامیل، شماره پاسپورت، ملیت، تاریخ تولد، جنسیت، نوع ویزای اماراتشون (معمولا ما On tourist visa هستیم)، آدرستون توی دبی، شماره تماس و ایمیل. بعدش پایین صفحه اول و انتهای صفحه چهارم اسم و فامیل و تاریخ روز و امضاتون رو میزنید و تمام. یه فرم هم که به فرم آدرس معروفه میدن که اونم فقط اطلاعات آدرس فعلی تون در ایران، و آدرسی که توی آمریکا میخواین برین رو باید بهشون بدین. بعدش همه مدارکی که نیاز بوده آماده کنید( 4 کپی از صفحه اول پاسپورت، کارت واکسن ها، تاییده صفحه آخر فرم Ds260، ایمیل سفارت برای وقت مصاحبه (نامه دوم)، و 6 عدد عکس 5*5) رو به همراه اون 2 تا فرمی که بهتون دادن رو میدین منشی تا بهتون فاکتور بده. نفری 675 درهم میشه که باید برید قسمت حسابداری پرداخت کنید. دلار هم قبول میکنن و بقیش رو بهتون درهم میدن. برمیگردید اتاق 18 و رسید پرداخت رو میدین به منشی تا بذاره داخل  پرونده تون و ببره اتاق پرستار. بعد پرستاره به ترتیب صداتون میکنه (همه افراد پرونده رو با هم صدا میکنه). وقتی میرید داخل پرستار شروع میکنه به پر کردن یه سری اطلاعات و چند تا سوال میپرسه مثل اینکه خانم حامله هستن یا نه؟ داروی خاصی مصرف میکنید یا نه؟ بعدش ازتون فشار میگیره و دمای بدنتون رو هم چک میکنه، بعد میرید روی دستگاه قد و وزن، و در انتها از یه فاصله نه چندان دور بینایی تون رو با تابلوی معاینه چشم تست میکنه. اینجا عدد باید بگید به جای بالا، پایین، چپ، راست. بعدش بهتون 2 تا برگه میده که یکیش برای عکس قفسه سینه است یکیش هم برای آزمایش خون. چیزی که من متوجه شدم از افراد بالای 45 سال آزمایش خون نمیگیرن. میرید اتاق 21 و برگه مربوطه رو بهشون میدید تا صداتون کنن برای عکس قفسه سینه. بعد از اون هم میرید اتاق شماره 20 برای آزمایش خون که خیلی ساده و راحت انجام میشه. مجدد بر میگردید اتاق شماره 18 و منتظر میمونید تا برای رفتن به اتاق دکتر صداتون کنن. هر وقت نوبتتون شه به ترتیب صداتون میکنن تا برید اتاق شماره 2 پیش دکتر هندی که دست و پا شکسته فارسی هم صحبت میکنه. دکتر ازتون راجع به بیماری هایی که دارید، داروهایی که استفاده میکنید، جراحی های قبلی تون میپرسه (فقط اسم جراحی و ماه و سالش مهمه هیچ مدرکی ازتون نمیخواد) و بعدش میرید روی تخت معاینه. حلق و گوش رو چک میکنه و بعد ازتون میخواد کفش و جورابتون رو هم در بیارید تا از انگشت ها تا زانو تون رو ببینه. بعد لباستون رو میدید بالا تا از شکم تا سینه تون رو ببینه که رد جراحی ها تون رو ببینه. مثلا سمت راست  شکم من جای یه خراشی از بچگی بود که از من پرسید این چیه جراحی کردی؟ گفتم نه خراش عمیقی بوده که حتی بهش بخیه هم نزده بودم ولی ردش مونده و اونم گفت آهان اوکی. اینجا باید به دکتر بگید که میخواین جواب کی آماده شه که ما گفتیم 29 اپریل وقت مصاحبه است اونم گفت پس شنبه 26 اپریل ساعت 7 بیاید بگیرید یا دوشنبه ساعت 9 صبح به بعد. در نهایت هم کارت واکسن رو چک کرد و دید ما دوز دوم آبله مرغون رو نزده بودیم. واسه همین یه فاکتور داد نفری 268 درهم برای واکسن. بعد از پرداختش رفتیم اتاق شماره 6 برای تزریق و تمام. ما شنیده بودیم 2 ساعته کارها تموم میشه ولی مایی که ساعت 9:15 رسیدیم، با اینکه نفر چهارم بودیم ولی انقدر کار رو طول دادن و کند جلو رفتن که دقیقا بعد از 5 ساعت یعنی ساعت 14:15 کارمون تموم شد.

دقیقا ۵ روز بعد (یعنی شنبه عصر ساعت ۷) رفتیم‌ جواب آزمایش ها رو گرفتیم. یه پاکت پلمپ شده هست که روش نوشته US medical report (این رو باید بدید به سفارت
یه پاکت پلمپ شده دیگه که جواب سی تی اسکن قفسه سینه است رو به همراه یه برگه عکس دار که تاریخچه واکسیناسیونتون رو زده میدن بهتون که باید ببرید آمریکا
تجربه مصاحبه:
به ما برای ساعت ۱۲:۱۵ وقت داده بودن که ۲ ساعت زودتر از وقتمون رسیدیم درب سفارت. از ساعت ۱۰:۴۵ به ترتیب اومدن و صدامون کردن تا بریم درب ورودی و پاسپورت هامون رو تحویل بدیم که پشتش یه برچسب بزنن. بعد وارد سفارت شدیم و از گیت بازرسی گذشتیم و بعد از تحویل گوشی ها رفتیم داخل یه سالن کوچک نشستیم. یه کارمند اومد و گفت برگه رجیستر سفارت رو تا کنید بذارید داخل پاسپورت و به همراه یه عکس بگیرید دستتون تا برید به سالن اصلی. به ترتیب وارد سالن اصلی شدیم و نشستیم. بعد ۳ تا باجه برای تحویل مدارک باز شدن که به نظر ۳ تا کارمند هندی میومدن که کارشون تشکیل پرونده بود. از ما فقط این مدارک رو خواستن: پاسپورت به همراه یک کپی، اصل شناسنامه ها و ترجمه شون، اصل آخرین مدرک تحصیلی نفر اصلی و ترجمه اش،  اصل سند ازدواج و ترجمه اش( اولش گفت یکی کافیه ولی دید ما ۲ تا نسخه ترجمه داریم هر دوش رو گرفت و دومی رو گذاشت توی پرونده خانمم) ، اصل پایان خدمت و ترجمه اش،  گواهی عدم سوء پیشینه و ترجمه برای ۲ تا کشوری که توش زندگی کرده بودیم (واسه ایران رو نمیخوان) ، جواب آزمایش مدیکال و یک قطعه عکس از هرکدوممون. (هیچ مدرک تحصیلی و ریزنمره ای نگرفتن به جز مدرک آخر من!!)
بعدش که پرونده ها کامل شد، اثر انگشت هامون رو گرفتن و یه فیش به همراه شماره نوبتمون دادن که رفتیم صندوق پرداخت کردیم. بعد رسید پرداخت رو دادیم به همون کارمند و نشستیم. بعد از چند دقیقه آفیسرهای اصلی که ۲ تا بودن اومدن (من نفر پنجم بودم و تا اون موقع مترجمی ندیدم، یکی از بچه ها که هیچی زبان بلد نبود خیلی اذیت شد. واقعا سعی کنید با آمادگی بیاید که استرس الکی بهتون وارد نشه). خوشبختانه مصاحبه ما با یه آفیسر خوش برخورد بود. حدود ۱۰ دقیقه ای مصاحبه ما طول کشید. اول پرسید قسم میخوری که همه چی رو درست اظهار کردی؟ من یه اشتباه توی ترجمه درجه سربازی ام داشتم که بهش گفتم، گفت ترجمه ای که الان بهم دادی درسته؟ گفتم آره، گفت مهم نیست پس. ۲ تا آپدیت هم نسبت به فرم DS داشتم که گفتم و توی سیستم شروع به تایپ و اصلاحش کرد. بعد ازم راجع به جاهایی که زندگی کردم پرسید و مدارک سوپیشینه رو چک کرد. پرسید خدمت کجا بودی و چی کار میکردی؟ وقتی گفتم ناجا گفت پلیس ترافیک بودی که گفتم نه توی کلانتری بودم و کارهای اداری میکردم. ۲ تا سوال انحرافی هم پرسید. با اینکه میدونست ارشد دارم، پرسید مدرک آخرت لیسانسه؟! که گفتم نه. و دومین سوال اش هم این بود که ۲ تا بچه داری؟! گفتم نه بچه ندارم. سوال ها رو با خونسردی جواب میدادم و حتی یه جاهایی با هم شوخی هم کردیم. خیلی خوش برخورد بود. از خانمم تقریبا هیچی نپرسید و فقط محل کارش رو اسم برد و تایید گرفت ازش و در انتها گفت ازدواج دیگه ای داشتی یا نه؟
بعدش برگه آبی رو داد و گفت باید بررسی کنیم مدارک رو که وقتی پرسیدم دلیلش چیه؟ گفت دلیل خاصی نداره فقط باید این مرحله هم طی بشه. تا فردا برات یه ایمیل میفرستم که فرم رو پر کنی (فقط خودت، خانمت نیاز نداره) تا کارهات رو زودتر استارت بزنم. آخرش گفتم ویزا میشیم؟ گفت تمام تلاشمون رو میکنیم تا آخر سپتامبر ویزاهاتون رو بگیرید.
توصیه: مدارک اضافه ترجمه نکنید، تاریخ ترجمه ها مهم نیست(واسه ما ۸ ماه پیش ترجمه شده بود)، تا چیزی نخواستن ازتون بهشون مدرکی ندید یا پیش پیش چیزی رو توضیح ندید، استرس نداشته باشید واقعا، همه اونجا دوست دارن بهتون کمک کنن
ایشالا همگی‌ تا آخر سپتامبر با دل خوش وارد خاک آمریکا بشین🙏