#تجربه_مصاحبه
✅ سفارت من: آنکارا
✅ وضعیت ویزا: تکضرب
✅ کیس نامبر حدودی: ۵۰۰۰
✅ زبان مصاحبه: انگلیسی و فارسی
✅ کیس اصلی: آقا ( خودم)
✅ مدرک تحصیلی: کارشناسی گرافیک
✅ تمکن: حدودا ده هزار و هشتصد دلار با دلار ۷۱ تومنی
سلام، من روز دوشنبه رفتم مدیکال و روز سه شنبه ساعت سه ظهر هم جوابش رو رفتم گرفتم. تو مدیکال پاسپورت رو می خواست فقط، برگه ایمیل مدیکال و ریجستری … رو هم برده بودم که نخواست. برای مدیکال اولش ۱۸۰۰ لیر گرفتن و بعد رفتم برای آزمایش ایکس ری که تو تجربه های مراجعه کننده های قبلی گفته شده و دیگه اینجا تکرارش نمی کنم. بعدش رفتم برای معاینه که دکتر یه دستی اومد به قفسه سینه گذاشت و چند تا سوال پرسید که قبلاً بیماری خاصی داشتی و…. که من همشو گفتم نه. و بعد فکر می کنم دو تا واکسن زد، که برای اون واکسن ها ۴۸۰ دلار ازم گرفتن. و مدیکال تموم شد.
روز مصاحبه من ساعت شش و نیم صبح رفتم جلو سفارت، ما گروهی رفته بودیم و با تاکسی رفتیم و فکر می کنم ۱۲۰ لیر شد. اما تا ساعت یک ربع به هفت کلا اجازه ورود به کسی نمی دادن. صف تشکیل شد و وارد شدیم . اما کارکنان سفارت اولش کسایی رو راه دادن که ساعت مصاحبه شون ساعت هفت و هفت و سی بود. یعنی سعی میشد اون اولش با ساعت مصاحبه برن جلو. اما انگار از ساعت هشت و ربع به بعد می شد بدون توجه به ساعت مصاحبه رفت. مثلا اگر ساعت نه وقت داشتید می تونستی با هشت و نیمی ها بری جلو. خلاصه اگر ساعت نه و بالاتر مصاحبه دارید نمی خواد از ساعت شش برید اونجا چون باید یکی دو ساعت اونجا بمونید، من یه ربع به نه بود که رفتم داخل. من یک کلیربوک داشتم که اتفاقا مثل کیف هم بود، شفاف هم نبود، رنگش نارنجی بود و بدون هیچ مشکلی رفتم داخل. وسایل رو از دستگاه ایکس ری رد کردن . لازم به ذکره که من گوشی هم همراهم نبرده بودم. بعد رفتیم داخل و یک شماره دادن بهمون و رفتم تو صف برای پرداخت پول ۳۳۰ دلار و بعد از پرداخت رفتیم نشستم تا نوبتم بشه و مدارک رو برم تحویل بدم. شماره ها روی مانیتور نمایش داده میشه. و یک طرف سالن سفارت در باجه های مدارک رو تحویل می گیرن و یک طرف دیگه سالن هم مصاحبه می کنن. شماره رو خوند. از من پاسپورت رو خواست، شناسنامه، اصل مدرک تحصیلی( لیسانس) که من گفتم ریز نمره هم بدم که گفت نمی خواد. ( اصل مدرک دیپلم و پیش رو هم با ریز نمرات شون رو هم گرفته بودم ولی نخواستن) و تمکن و بعد اصل کارت پایان خدمت که من معافیت کفالت داشتم و دادم بهشون. از من فقط همین مدارک رو خواست. بعد ازم پرسید که آمریکا میخوای بری پیش چه کسی ؟ که گفتم دوستم ولی دوست من آدرسش عوض شده بود در طول این مدت و من آدرس جدید دوستم رو نوشته بودم رو یک برگه و بعد بهش دادم و اون رو در فرم ۲۶۰ که جلوش باز بود اصلاح کرد. بعدش باز با همون شماره ای که داشتیم دوباره نشستم و منتظر شدم یک بار دیگه منو صدا کنن که بعد از دو ساعت بلاخره نوبت من شد. آفیسر اولش گفت دست راستت رو بالا ببر و بعد اثر انگشت های دست رو گرفت و بعد سوال ها شروع شد. که آفیسر من انگلیسی حرف زد و من هم ادامه دادم و گاهی هم به فارسی صحبت می کرد. سه تا آفیسر بودن که به نظر من هر سه خوب بودن و فقط آفیسر من یکم جدی تر بود. از من پرسید چرا معاف شدی؟ گفتم کفالت و براش یکم توضیح دادم که این قانون تو ایران هست، و بعد پرسید حتی یک روزم نرفتی سربازی که گفتم نه بعد دیگ چیزی نگفت و رفت سراغ سوال بعدی و از کارم پرسید که من گفتم فرسلنسرم و ارتیست و طراحی درس می دم و کارای گرافیکی می کنم و بعد اصرار کرد که جایی کار کردی برای مدت طولانی من گفتم
من فقط فریلنسر بودم و همین. و بعد یک لبخند زد و گفت پاسپورتت رو می فرستم اداره پست و تمام.
نکته: من کلی از مدارکم کپی گرفته بودم که هیچ کدوم به کار نیومد به نظرم به جز مدارک اصلی از بقیه کپی نگیرید، البته که کپی چیزی رو از من نخواست. همون مدارکی رو که در ایمیل سفارت براتون میاد رو ببرید اوکی میشه. و معمولا مدارک بعدی رو از کسایی میخواد که اون مدرک اصلیه مشکلی داره. خلاصه اینکه استرس به خودتون راه ندید، اگر مشکلی ندارید ویزا می شید. فقط اون طور که به نظر رسید روی کار و کار کردن در اداره ها یکمی حساسن.
و یه چیزی در شهر آنکارا به ندرت آدمی رو پیدا می کنید که انگلیسی بلد باشه. حتی کارکنان ترک بیرون سفارت آمریکا هم ترکی حرف می زدن و برای یک خرید ساده کلی داستان داشتیم. چون اعداد انگلیسی رو هم بلد نبودن
دیدگاهتان را بنویسید