✅ سفارت من: سفارت_ابوظبی
✅ وضعیت ویزا: تکضرب
✅ کیس نامبر حدودی: 2700
✅ تاریخ سابمیت: 4 جون 2024
✅ تاریخ دعوت: 20 اکتبر 2024
✅ تاریخ مصاحبه: 25 نوامبر 2025
✅ زبان مصاحبه: انگلیسی
✅ کیس اصلی: خانم (شوهر زیر کیس)
✅ وضعیت سربازی: معافیت کفالت . کفیل مادر خانواده
✅ مدرک تحصیلی: خانم لیسانس فیزیک . شوهر لیسانس نرم افزار
✅ سابقه کار: خانم مدرس زبان انگلیسی . شوهر کارمند شرکت کامپیوتری
✅ تمکن : داشتیم . نه خواستن نه نشون دادیم
**** مدیکال ****
برای مدیکال که ما بلافاصله 18 نوامبر ساعت 10:00 صبح تا رسیدیم فرودگاه دبی بعد از گرفتن چمدان ها رفتیم سمت باجه فروش نول کارت مترو و 2 عدد نول کارت مترو با شارژ 20 درهمی گرفتیم .با خط سبز مترو رفتیم ایستگاه ابو هیل پیاده شدیم . فکرشو بکنین با تمام چمدانها و وسایلمون که خیلی سخت بود . چون میخواستیم جوابمون زود تر آماده بشه ! 2 قدم اونور خیابون داخل مرکز پزشکی nmc طبقه دوم اتاق 18 خودمونو معرفی کردیم . خیلی روز شلوغی بود . آقای افروزی هم بدون چشم داشتی بسیار کمک کردن همینجا ازشون بشدت تشکر میکنم و اتاق ها و بخش ها رو راهنمایی کردن .
مدارک مورد نیاز مدیکال چیزهایی که از ما خواستن :
اصل و کپی پاسپورت . کپی 5 عدد برای هر کدام
اصل و کپی کارت زرد واکسن انستیتو
عکس 5*5 هر کدوم 6 عدد
تست انتی بادی ابله مرغان
کپی کارت واکسن کرونا
نامه دوم یا همان وقت مصاحبه
یه برگه که توش آدرس ایران آدرس هتل دبی آدرس usa تلفنی که روش whatsapp داشته باشین و case number و شماره پاسپورتتون و شماره موبایلی که تو فرودگاه بهتون میدن رو تهیه کنین به این علت که برای پذیرش یه برگه میدن بتونین راحت از روی این برگه اونو پر کنین .
به اتاق های مختلفی مارو راهنمایی کردن برای ازمایش خون و عکس xray قفسه سینه و معاینه پزشک و بینایی سنجی . 7 ساعت طول کشید !
برای ما هیچ واکسنی نزدن و بهتره تمام واکسن ها رو تهران بزنین که اینجا گرون تره مطمنا .
وقتی تمام شد از هر کداممون نفری 675 درهم گرفتند (خانم 37 ساله و آقای 42 ساله ) و یه برگه دادن که روش نوشته بود در تاریخ 23 نوامبر ساعت 20:30 جواب شما آماده است .
*یعنی ما 18 نوامبر ساعت 10:00 مدیکال رفتیم . 7 ساعت طول کشید و جواب ما 23 نوامبر ساعت 23:30 آماده بود .*
نکات مدیکال: حتما عینک دوربین یا نزدیک بین اگه دارین بیارین . بهتره درهم از ایران بگیرین برای پول مدیکال . با دانش زبان خیلی کم انگلیسی هم کارتون راه میوفته اصلا نگران نباشین . تمام کارمند هاش یا هندی هستن یا پاکستانی که راحت ارتباط برقرار میکنین . بهتره بلافاصله از فرودگاه بیایین مدیکال که زمان 7 روزه برای آماده شدن جواب داشته باشین. اون روز بشدت شلوغ بود مدیکال .
ما چون خیلی خسته بودیم با سیم کارتی که فرودگاه بهمون داده بود و 10 گیگ اینترنت 1 روزه داشت و برنامه کریم که قبلا از ایران رو گوشی هامون نصب کرده بودیم یه ماشین گرفتیم تا هتلمون . که تقریبا 30 درهم شد .
*نکته : حتما سعی کنین هتل یا هتل آپارتمانی بگیرین که یه مینی آشپزخونه ایی داشته باشه * اینجا غذای بیرون گرون هست ولی میتونین خودتون از سوپر مارکتهای زنجیره ایی WEST ZONE لوازم بگیرین و خودتون غذا درست کنین .*
برای تقریبا 13 شبی که ما اینجا بودیم خود هتل 130 درهم پول توریست ویزیتور ازمون گرفتن .
*نکته : حتما مقداری درهم برای پول مدیکال و توریست ویزیت هتل از ایران تهیه کنید *
اکسچنجر الانصاری که بچه ها گفتن از همشون بهتره حتما اونجا پولتونو چنج کنید و حتما دلار بیارین و حتما دلار آبی از این جدیدا باشه !😄
در تاریخ 23 نوامبر ساعت 20:00 با مترو رفتیم مجددا ایستگاه ابو هیل مرکز nmc مجددا طبقه دوم اتاق 18 رسید رو نشون دادیم و به ما نفری دو تا پاکت و 1 برگه دادن . و گفتن یکی از پاکت ها برای سفارت نیازه و پاکت و برگه ی دیگه برای فرودگاه آمریکاست !
* دقت کردین ما 2 روز قبل از وقت مصاحبه جواب ها دستمون بود و این بهترین راهه برای کاهش استرس و داشتن یه مصاحبه عالی*
*نکته : سعی کنین هتلتون نزدیک ایستگاه مترو باشه . هزینه تاکسی و حتی کریم که شبیه اسنپ و تپسی خودمونه برای ما ایرانی ها بالاست !*
**** روز مصاحبه ****
خب ما 25 نوامبر ساعت 07:15 وقت مصاحبه داشتیم طبق ایمیلی دعوتی که گرفته بودیم که ساعت 03:30 از خواب بیدار شدیم یه صبحانه سبک خوردیم و آماده شدیم که بریم به ابوظبی . خیلی ها گفتن شب قبل برین و اونجا هتل بگیرین به نظر من اصلا نیاز نیست و بهتره همون روز برید .
ما از کریم یه ماشین گرفتیم از دبی نزدیک دیره به سمت ابوظبی سفارت آمریکا که زد 259 تا 289 درهم که زیر 1 دقیقه اومد دم هتل .
تقریبا 1 ساعت 50 دقیقه راه بود از محل دیره دبی تا سفارت آمریکا تو ابوظبی . که ما تمام راهو تو ماشین خوابیدیم . و تقریبا ساعت 06:00 رسیدیم سفارت.
مبلغ 280 درهم دادیم به کریم و پیاده شدیم دم درب سفارت و پلیس اونجا گفت حتی اجازه ندارین رو صندلی ها بشینین تا ساعت 06:15 که ما کنار خیابون رو جدول ها نشستیم . یکم قدم زدیم و از اونجا دورشدیم و سوال هارو مرور میکردیم … وقتی بر گشتیم ساعت 06:50 بود دیدیم آخر صف هستیم و همه رو صندلی نشسته بودن … اون روز سفارت هم خیلی شلوغ بود . پر از آفریقایی و عرب . بیرون سفارت وایسادیم حتی جای نشستن هم نبود . طرف های ساعت 07:20 کارمند سفارت آمریکا حراستش که یه نپالی بود اومد و میپرسید برای لاتاری و ایمیگرشن هستین تو این صف وایسین . و بعد به باجه ایی رفتیم که فقط پاسپورت گرفتن ازمون و شماره زدن روش و مجددا به ترتیب رفتیم توی سفارت و چک شدیم وسایلمون داخل دستگاه xray شد و کسایی که گردنبند و وسایل فلزی داشتند خیلی سختشون میشد باید همه رو در بیارین و داخل دستگاه بزارین و گوشی موبایل رو تحویل بدید . بعد از این مراحل مجددا یه صف دیگه ایی بود که پاسپورت رو چک کردن و اجازه ورود به داخل سفارت رو دادن .
داخل سفارت یه ساختمان خیلی کوچیک بود که مجددا طبق شماره رفتیم تو صف که رو صندلی ها میشستیم .
حالا خیلی از مسایل رو انتهای صحبتم میگم
*نکته : داخل سفارت یکم سرد هست بخاطر کولر اونجاست حتما لباس خوب بپوشید و ممکنه چند ساعت طول بکشه حتما خوراکی مثل شکلات با خودتون ببرین داخل*
نوبت ما که شد رفتیم باجه ایی که مدارک تحویل میگرفتن . یه خانم از خود راضی که ظاهرا ایرانی بود ولی تو سفارت کار میکرد مدارک رو از ما تحویل گرفت . تا مارو دید گفت ایرانی هستین ؟ ما هم گفتیم بله . بعد مدارک زیر رو از هر جفت ما گرفت :
اصل و کپی پاسپورت
اصل و ترجمه ی آخرین مدرک تحصیلی
اصل و ترجمه شناسنامه ها
اصل کارت معافیت و ترجمه اش
نفری 1 عدد عکس 5*5 از هر کدام
اصل عقد نامه و ترجمه اش برای هر شخص یه ترجمه جداگانه
*عقد نامه ما از این جدیدا بود که فقط 3 تا برگه A4 میدن با مهر برجسته بالاش که تا خانمه دید گفت این چیه ؟ گفتیم عقد نامه ها 2 سالی شده که دیگه دفترچه ایی نیست و فقط این برگه ها هست و ازش خواستیم مهر بالای صفحه رو چک کنه و ببینه که مهر برجسته هست ! و اون با بی میلی این کارو کرد و گفت اوکی*
این مسله رو دقت کنین که اگه عقد نامه اتون از این جدیداست (سه تا برگه A4 کپی به هم منگنه شده با مهر برجسته بالای برگه)برای کسی که میگیره ازتون توضیح بدید . یکم اطلاعاتشون در این مورد کم هست !
این مسله هم بگم که شناسنامه خانم من جدید بود و شناسنامه من قدیمی و هیچ ایرادی نگرفت .
همون جا به ما گفت انگشت هامونو بزاریم رو دستگاه برای انگشت نگاری و چون اثر انگشت های من بعلت کار زیاد رفته چندین بار با لحن خیلی بد از من خواست که انگشت هامو درست بزارم رو دستگاه و من بشدت از این مسله ناراحت و عصبی و استرسی شده بودم .
بعد بلافاصله یه برگ آبی در آورد و یه چیزی روش تیک زد و به ما یه برگه داد برای پرداخت پول نفری 330$ که گفت رسیدشو برای من بیارین و ما رفتیم یه باجه دیگه برای پرداخت .
*نکته : بهتره دلار ریز هم همراهتون باشه اونجا اذیت نشین . من برای 2 نفر 6 تا 100 دلاری دادم و 1 دونه 50 دلاری و 1 دونه 10 دلاری در مجموع 660 دلار . دلار جدید و قدیم هم اصلا مهم نیست.*
وقتی پول رو پرداخت کردیم رسیدشو دادیم به هم خانمی که مدارک ازمون گرفت و دوباره یه برگه بهمون داد که نوبت باجه مصاحبه بود . رفتیم نشستیم تا شماره نوبت ما رو مانیتور بالا رو دیوار ظاهر بشه و بریم برای مصاحبه . * که هزاران نکته هم اینجا بود که در انتها میگم*
نکته : اون روز 2 تا آفیسر آقا بودن فقط .یکی سیبیلو باجه 13 و یکی هیکلی باجه 12.خبری از آقای آفیسر عربه یا تاجیکه یا هر چی که دوستان قبلا مصاحبه کرده بودن باهاش نبود. جالب اینجا بود که همون خانمی که مدارک رو دریافت میکرد (از خود راضیه)و من حاضرم قسم بخورم که ایرانی بود ….میامد و برای کسایی که فارسی میخواستن مصاحبه بشن برای آفیسر ترجمه میکرد.
شماره ما تو تابلو ظاهر شد و بلند گوی سالن اعلام کرد باجه فلان . ما رفتیم و سلام و احوال پرسی . بشدت آقای محترم و گرمی بودن و گفتن دست راست رو بالا ببرین و قسم بخورین که تمام چیزهایی که میگین و تو فرم هست راسته ! ما قسم خوردیم ومصاحبه شروع شد .
از خانمم که کیس اصلی بودن اسم و فامیل و آخرین مدرک تحصیلی و تاریخ اخذ مدرک و سال ازدواج رو پرسیدن با یه لحجه عالی us که لذت میبردی از مصاحبه .
از من که زیر کیس بودم اسم و فامیل و رشته تحصیلی و تاریخ اخذ مدرک و اینکه تا حالا سربازی رفتم یا نه و توضیح در مورد اینکه علت کفالتم چی بوده که من توضیح دادم .
خیلی ساده و خیلی سریع پیش رفت فکر کنم 10 دقیقه هم نشد . و در انتها گفت من به شما تبریک میگم و شما ویزا شدید 😍😍😍😍😍😍😍نمیدونین من و خانمم چه حسی داشتیم . از خدا و کاینات از ته قلبم برای تک تکتون این حس رو آرزو میکنم .
اشکم بدون اینکه چیزی رو بشنوم جاری شد و همدیگر رو بغل کردیم و آفیسر گفت میتونین بمونین من نیاز به 5 روز کاری دارم. که ما هم گفتیم بله میمونیم . انقدر احساسی شده بودیم اینجا نفهمیدیم آفیسر چی گفت !!!!! 5 روز یا 8 روز نمیدونم . و بلافاصله با خوشحالی از سالن اومدیم بیرون و همه تبریک گفتن بهمون .
هزینه ها :
بلیط هواپیما نفری 8 میلیون تومان فقط رفت تهران به دبی
13 شب اقامت تو هتل با آشپزخانه تقریبا 70 میلیون تومن
نفری 675 درهم برای مدیکال
نفری 330 دلار برای سفارت
تاکسی رفت و برگشت به ابوظبی تقریبا 500 درهم
و تقریبا روزی 50 درهم برای غذا و آب هر نفر که غذا خودتون درست کنین
خب میدونم خیلی طولانی شد تجربه ام ولی وظیفه خودم دونستم که دین خودمو نسبت به تمام کسایی که تو گروه بودن و منو 7 ماه راهنمایی کردن : بخصوص ادمین ها بخصوص آقای شرکایی بخصوص آقای افروزی و همه ادا کنم .
حالا بریم سراغ نکات بسیار مهم مخصوص ایرانی ها (که خودم هم شامل میشه ) :
لاتاری سریعترین راه – بهترین راه – کم هزینه ترین راه – بی درد سر ترین راه – ساده ترین راه برای رفتن کل خانواده به آمریکاست .
* آقا و خانم عزیز تورو خدا چیزی که نمیدونین یا از کسی شنیدین رو بیان نکنین : ما نشستیم منتظریم که شماره ی مارو بخونن و بریم برای مهم ترین مصاحبه ی زندگیمون یه بنده خدایی با یه نفر دیگه زمزمه میکرد برگه آبی بذارن رو پرونده ات صد در صد AP میخورین .حالا فکرشو بکنین ما 1 ساعت نشستیم و چه استرسی کشیدیم . برای ما برگه آبی گذاشتن و تکضرب شدیم*
*برای رفتن به مصاحبه سعی کنین تنها برین که ما اینکارو کردیم حالا 200 یا 500 درهم یا هرچقدر پول ماشین بدید ارزش اینو داره که اعصابتون راحت باشه و هی حرفای انگیزشی یا ضد انگیزشی نشنوین تو راه . ایرانی ها عادت دارن فقط بگن ما میدونیم ما بلدیم ما بهتریم .
*تورو خدا تورو خداااااااا کارهاتون رو خودتون انجام بدید از اول تا آخر به هیچ موسسه ایی اعتماد نکنین . مخصوصا حامی مهاجر و غیره …. خونه ی ما چسبیده به دفتر حامی مهاجر تو ابراهیمی هست . من ازشون فقط 1 بار مشاوره گرفتم ! نمیدونین چه استرس هایی به ما وارد کردن و فقط پول میخواستن … من ایشالله استیبل بشم با تمام وجودم راهنماییتون میکنم
*آقا و خانم عزیز تورو خدا اگه کسی میره دم باجه مصاحبه بشه آروم صحبت کنید و بیشتر گوش بدید !!! من هر چی به انگلیسی به آفیسر میگفتم از پشت سرم صدا میمومد که شوهر منم مثل این آقاست و منم همین رشته هستم و هزار تا حرف دیگه …..بیشتر بجایی که صدای آفیسر رو بشنوم صدای عزیزان پشت سرم رو میشنیدم . تا حدی که چند بار از آفیسر خواستم سوالشو تکرار کنه !
*فقط خواهشم اینه از کسایی سوال کنین که تمام راه رو از صفر تا صد خودشون رفتن . داخل سفارت رو هیچ موسسه ایی ندیده ! آفیسر ها رو هیچ کس نمیشناسه ! مثلا یه خانم و آقا بودن فرم DS260 رو داده بودن یکی دیگه پر کرده بود و مستقیم ریجکت شدن بخاطر اینکه اسم خانمشون تضاد داشت حروفش و یا کل اسم ! اونجا هم خیلی ها میگفتن بخاطر ازدواج بعد لاتاری بود که اصلا اینطوری نبود….
*هیچ موقع شرایط کیس خودتونو با بغل دستیتون مقایسه نکنین . حتی اگر دقیقا شبیه شما بود ..
*به نظر من تمام مراحل مدیکال و مصاحبه یه چیز تشریفاتیه … و باز هم بنظر من کیس شما جای دیگه ایی براش تصمیم گرفته شده !!! مهم حسی هست که شما به آفیسر میدی مثل محکم صحبت کردن . روان صحبت کردن . یه خنده ی خیلی ملایم و نگاهی مصمم برای رفتن به آمریکا … نه لباس مهمه -نه آرایش مهمه -نه زبان پرفکت انگلیسی مهمه -نه جلف بازی که مثلا نشون بدی استرس نداری و نه های خیلی زیادی که اینجا جاش نیست بیان کنم !
این حس رو برای تک تکتون آرزو میکنم و اگه کمکی از دستم بر بیاد هیچ دریغی نخواهم کرد ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ هیچ موقع زنجیره ی کاینات رو پاره نکن ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
دیدگاهتان را بنویسید